Małżeńskie przymierze łączące mężczyznę i kobietę we wspólnotę całego życia skierowaną ze swej natury ku dobru małżonków oraz dla zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa do godności sakramentu.
Zaręczyny
Zachęca się młodych, aby zawarcie małżeństwa poprzedzili zaręczynami w gronie rodzinnym kilka miesięcy przed ślubem. Zaręczyny, czyli przyrzeczenie małżeństwa, mogą pomóc zaręczonym odpowiedzialnie przygotowywać się do małżeństwa. Mogą też włączyć bardziej w to przygotowanie rodziny obu stron. Zaręczyny nie mogą jednak być uważane za pewną formę legalizującą wspólne zamieszkanie.
Przygotowanie narzeczonych
Nupturienci powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej narzeczonej lub narzeczonego przynajmniej trzy miesiące przed datą planowanego ślubu.
Narzeczeni powinni mieć ukończoną parafialną katechezę ponadgimnazjalną przygotowującą do małżeństwa i życia w rodzinie.
W przypadkach wyjątkowych katechezę równorzędną, obejmującą 25 tematów parafialnej katechezy ponadgimnazjalnej.
W indywidualnych nadzwyczajnych przypadkach decyzja o formie przygotowania należy do proboszcza.
Narzeczeni winni uczestniczyć przynamniej w czterech spotkaniach prowadzonych przez poradnię życia rodzinnego zatwierdzoną przez Kurię Diecezjalną.
Uczestnictwo w spotkaniach potwierdza na piśmie doradca życia rodzinnego.
Katoliccy narzeczeni winni dwukrotnie przystąpić do sakramentu Pokuty i Eucharystii: zaraz po badaniu kanonicznym oraz przed zawarciem małżeństwa. Powinni od spowiednika otrzymać pisemne zaświadczenie przystąpienia do spowiedzi.
Zachęca się, by jedna z tych spowiedzi była spowiedzią generalną z całego życia.
Dokumenty
- metryka chrztu* z wpisem o udzielonym sakramencie bierzmowania (aktualna; 3 miesiące ważności)
- dowód osobisty
- ostatnie świadectwo z religii
- zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej
- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą skutki cywilno-prawne — tzw. ślub konkordatowy) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny
*metrykę należy odebrać w parafii, gdzie został udzielony sakrament chrztu, a nie w parafii zamieszkania.
Badanie narzeczonych
Za kanoniczne badanie nupturientów i przygotowanie wymaganej dokumentacji odpowiada proboszcz parafii stałego lub tymczasowego miejsca zamieszkania jednego z nupturientów
Jeśli z ważnych powodów nupturienci chcą udać się do innego duszpasterza w celu przeprowadzenia badania kanonicznego, winni najpierw uzyskać pisemną zgodę proboszcza parafii zamieszkania jednego z nich lub Biskupa diecezjalnego.
Celem badania nupturientów jest ustalenie: tożsamości osób i stanu wolnego; pewności, że nie zachodzi przeszkoda do zawarcia małżeństwa; pełnej wolności w podjęciu decyzji zawarcia małżeństwa; pewności, że nupturienci nie zatajają faktów, które by mogły w poważny sposób zakłócić ich wspólne życie; świadomości, że zawierają małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła; gotowości wypełnienia wymogów prawa kościelnego.
Zapowiedzi przedślubne
Powinny być podane do publicznej wiadomości w ogłoszeniach duszpasterskich lub wywieszone na tablicy ogłoszeń przez dwie niedziele lub święta nakazane w parafiach zamieszkania narzeczonych oraz w parafiach ostatnich sześciu miesięcy zamieszkania każdego
z nich.
Miejsce zawierania małżeństwa
Sakrament Małżeństwa winien być sprawowany w parafii, w której przynajmniej jedno z nupturientów posiada stałe, tymczasowe lub miesięczne zamieszkanie. Jeśli małżeństwo ma być zawarte w innej parafii, wówczas proboszcz, który przeprowadził kanoniczne badanie, winien skierować licencję do proboszcza parafii, na terenie której ma być zawarte małżeństwo.
Synod zachęca, aby zgodnie z tradycją, sakrament Małżeństwa zawierać w parafii narzeczonej.
Celebracja sakramentu Małżeństwa
Synod zaleca, aby sakrament Małżeństwa między katolikami był sprawowany podczas Mszy świętej. Nowożeńcom można udzielić Komunii świętej pod dwiema postaciami.
Kiedy jedno z nupturientów nie jest katolikiem, liturgię należy sprawować poza Mszą świętą, chyba że po przedstawieniu racji duszpasterskich uzyskano pozwolenie Biskupa diecezjalnego.
Małżeństwo konkordatowe
Przy zawieraniu małżeństwa konkordatowego Zaświadczenie o zawarciu małżeństwa winny podpisać strony i świadkowie bezpośrednio przed rozpoczęciem lub po zakończeniu liturgii, a duszpasterz asystujący bezpośrednio po zakończeniu celebracji.
Wpis o zawarciu małżeństwa
Fakt małżeństwa odnotowuje się w księdze ślubów parafii, na której terenie zostało ono zawarte.