Materia i forma sakramentu
Chrystus wielką troską otaczał ludzi chorych. Ustanowił dla nich sakrament, którego Kościół od czasów apostolskich udziela chorym przez namaszczenie olejem i modlitwę kapłanów.
Przyjmujący sakrament
Sakramentu Namaszczenia chorych udziela się wiernemu w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości. Można go także udzielać osobom chorującym przez dłuższy czas oraz tym, które czeka poważna operacja.
Sakramentu Namaszczenia udziela się osobom dorosłym oraz dzieciom po osiągnięciu używania rozumu, choćby jeszcze nie przyjęły I Komunii świętej.
Sakrament Namaszczenia chorych wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znów zachoruje. Można go powtórzyć także w tej samej chorobie, jeśli nastąpiło wyraźne jej pogorszenie.
Można udzielić sakramentu Namaszczenia osobom nieprzytomnym. Jeśli nie ma pewności co do intencji i usposobienia chorego, należy uczynić to warunkowo.
Nie należy udzielać sakramentu Namaszczenia chorych osobom zmarłym. W przypadku wątpliwości co do śmierci, można udzielić sakramentu warunkowo.
Przygotowanie pokoju chorego
- stół nakryty białym obrusem
- krzyż
- zapalone świece
- naczynie z poświęconą wodą
- kropidło
- wata